słońca jak srebrne tafle. Były zamknięte i dziwnie tajemnicze "Gdzie znajdują się teraz lokatorzy?" - pomyślała i z gotowym już planem działania weszła do sieni. W ciemnej sieni natknęła się na gospodynię. Jej czarna suknia zaszeleściła w półmroku. Pachniała woskowymi świecami i talkiem.<br> - Masz do czego wziąć te jajka? - zapytała gospodyni.<br> - Och, na śmierć zapomniałam. Ale to nic. Będę wracać z przystani, to wstąpię po nie.<br>Gospodyni uczyniła gest zniecierpliwienia.<br> - Aleś ty roztrzepana... I powiedz jeszcze raz mamusi, że mam gości i już nie mogę wszystkiego sprzedawać.<br> - Właśnie, właśnie... widziałam dzisiaj tę panią ze srebrnymi włosami.:.<br>Gospodyni machnęła kościstą dłonią.<br> - Skaranie boskie