nawet o tym wiedząc - zwalniali <br>kroku. Bo przecież już za chwilę, za sekundę, za trzy czy cztery kroki <br>mieli spotkać... No co? Właśnie NIE WIADOMO CO! JAKIEŚ WIELKIE NIEZNANE!<br><br>Nie dziwcie się więc, że w końcu zaczęli właściwie stawiać nogi <br>tak ostrożnie, jakby ciemną nocą przechodzili przez kamienisty, rwący <br>strumień.<br><br> <br>- Och! - krzyknęła Ika.<br><br>Nad nimi było rozedrgane gwiazdami ciemnofioletowe niebo. Gwiazdy <br>lśniły wszystkimi barwami - od bieli po rubinową czerwień. Po <br>dwu stronach nieba widniały dwa seledynowe Księżyce.<br><br>A srebrzysta Kula? Znikła, jakby rozwiał ją wiatr.<br><br>Oni zaś stali bez ruchu w fioletowych ciemnościach. Pod stopami <br>cichutko skrzypiał drobny żwir. Jakiś niewielki