drzwi &lt;page nr=206&gt;!<br>- Nie może być!<br>- I drzwi znalazłem, i napis. Wszystko wiem! Teraz trudno o tym opowiadać. Ja tylko na chwilę. Panie profesorze najdroższy! Niech pan teraz o nic nie pyta, bo nie mamy czasu. Czy w domu wszyscy śpią?<br>- Być może, że tylko Wandzia płacze... Przez cały dzień dzisiaj płakała...<br>- Och! - westchnął Adaś cichutko.<br>Przez moment milczenie nasiąkło mrokiem, po czym Adaś zaczął mówić:<br>- Niech pan profesor będzie taki dobry i pójdzie zobaczyć, czy kto nie śpi? We wszystkich oknach ciemno, ale trzeba być ostrożnym.<br>- Nie rozumiem, o co idzie, ale pójdę. Dziwne rzeczy, dziwne rzeczy!<br>Jak białe widmo w długiej