popularności osiągały zespoły w rodzaju Sex Pistols, The Clash czy Buzzcocks. To one w ciągu kilku lat ośmieszyły, a zaraz potem zdominowały europejski show-biznes. Za nimi poszła znudzona glam rockiem młodzież. Nie trzeba było długo czekać, by nihilistyczno-anarchistyczne punkowe ideały, wyrażane hasłem "No Future", dotarły do krainy gejzerów. Od dziecka nadzwyczaj aktywna panna Gudmundsdóttir musiała być, rzecz jasna, w punkowej awangardzie Reykjaviku. Jeden po drugim zaczęła zakładać coraz głośniejsze, coraz bardziej zbuntowane grupy. Dobrą dokumentacją tego okresu w jej życiu jest wydana w 1982 roku płyta jej ówczesnego zespołu Tappi Tikarras - "Miranda" i dwa wydane w 1984 roku albumy formacji