zaszył się w krzakach.<br>- Idziemy lasem! - rzekł porucznik. - Musimy podejść niezauważeni. Weszliśmy w las i krocząc krętymi ścieżkami posuwaliśmy się do przodu. Ominęliśmy z lewej strony samochód, wyszliśmy na drogę dwadzieścia metrów za nim. Dookoła szum wiatru i nic poza tym. Kompletna cisza. Na niebie przewalały się gęste ołowiane chmury. <br>- Odbezpieczyć broń - wydał komendę Jakubowski. Sam otworzył kaburę pistoletu i umieścił ją tak, aby mógł go łatwo wydobyć. <br>- Idziemy - szepnął. Szliśmy powoli krok po kroku. Z każdym metrem zarysy stojącego tyłem do nas poloneza wyostrzały się. W końcu zbliżyliśmy się na kilka kroków. Widać było wyraźnie warszawską rejestrację. Porucznik zbliżył się