wszystko zdawało się łączyć. Co było w tym rzeczywiście ważne i co się miało liczyć? Zawiłe i dręczące racje, które niosła historia, czy ten prosty odruch zwykłej ludzkiej przyjaźni i jakiejś mglistej solidarności wobec jeszcze mglistszych spraw życia i losu? Nagle ogarnęło go śmiertelne znużenie. Cóż znaczą takie oto chwile? Odruchy serca nic nie znaczą.<br>Przymknął okno i szybko się po ciemku rozebrawszy wszedł pod prysznic. Gdy wrócił do pokoju, Alek leżał twarzą obrócony do ściany. Zgasił światło i także się położył. Długi czas leżał wyciągnięty na wznak, z otwartymi oczyma i dłońmi wsuniętymi pod głowę. Wtem Alek poruszył się na