kontrastu pomiędzy okrucieństwem świata zewnętrznego, ukazanego w naturalistycznej skali, i poetycką przestrzenią wewnętrzną, która łączy parę bohaterów. Dzięki temu, mimo archaicznej formy, "Wzgórze nadziei" sprawia wrażenie dzieła oryginalnego, zachowującego równowagę pomiędzy mitycznym wymiarem opowieści a prawdopodobieństwem psychologicznym. <br>Romantyczny związek Inmana i Ady fascynuje także i dlatego, że stanowi powtórzenie losu Odyseusza i Penelopy. Różnica polega na tym, że filmowa para w zasadzie się nie zna. Inman, zanim poszedł do wojska, widział się z Adą zaledwie kilka razy. Wymienili parę przypadkowych zdań, znaczących spojrzeń. Raz jeden, na pożegnanie, pocałowali się. Te krótkie chwile wystarczyły, by oboje intuicyjnie wyczuli, że nic lepszego nie