następnie "nawigatora", lidera emocjonalnego, "sumienia grupy" i innych.<br><br>3. Następuje szybsza integracja grupy z racji pojawienia się wspólnego problemu, jakim jest "nienormalne" zachowanie trenera. Nawet czas wolny bywa czasem poświęcany naradom, "co z tym zrobić".<br><br>4. Poczucie bezpieczeństwa wytwarzane jest przez uczestników, i to jako rezultat ich własnej aktywności.<br><br>5. Odzew na problemy zgłaszane przez uczestników zależy całkowicie od ich aktywności, co z kolei wyzwala większe zaangażowanie.<br><br>6. Zwiększa się podmiotowość grupy i nacisk na "bycie w roli dorosłego", tj. przyjmowanie odpowiedzialności za siebie.<br><br>Opisywany przez nas trening nie ma charakteru terapeutycznego, niemniej jednak w oczywisty sposób oddziałuje na uczestników, wpływając