nawet dla Sądu Wojennego! - krzyczał w zapamiętaniu. - Ale ja zaraz zrobię z tym porządek! - zachwiał się, gdy pod jego lewą nogą pękł patyk. Próbując złapać równowagę, machał rękoma i krzyczał dalej: - Zrobię z tym porządek! Daję na to słowo of... of ... - noga podjechała mu na gałęzi i runął jak długi!<br>- Ofermy - dokończył za niego flegmatycznie pan Marian. Podoficer natychmiast zerwał się z ziemi i pognał w krzaki, i tym razem w biegu rozpinając spodnie. <br>- Papieru trza? - rzucił za nim palacz. <br>- Jeśli można?!<br>Niespełna pięć minut później narwany sierżant znów siedział przy ognisku. Najwidoczniej jego dolegliwości nasiliły się, gdyż cały czas głośno