ukłonił się w milczeniu. <br>- Powinno nam się więc - podjął demeryt - dobrze i wesoło wspólnie wędrować. Jeśli naturalnie zechcesz powstrzymywać się od nadmiernej ostentacji w publicznym głoszeniu tez o twoim pozaświatowym pochodzeniu. Winieneś - wybacz szczerość - raczej powstrzymywać się od głoszenia czegokolwiek. Twoje wypowiedzi bardzo konfundująco kłócą się bowiem z twoim wyglądem.<br>Olbrzym ukłonił się ponownie. <br>- Kim naprawdę jesteś, powtarzam, w sumie mi obojętne, spowiedzi ani wyznań nie oczekuję i nie domagam się ich. Ale chciałbym wiedzieć, jakim imieniem cię zwać.<br>- Dlaczego - zacytował z cicha Reynevan, przypominając sobie trzy leśne wiedźmy i ich wieszczbę - pytasz się o moje imię: ono jest tajemnicze. <br>- Zaiste