Wielkie powodzie lodowcowe pojawiają się raz na dłuższy czas, a niektóre wykazują cechy cykliczności. Podobnie jak w basenach niezlodowaconych, powodzie mogą być rezultatem bardzo intensywnych opadów deszczu. Efekt jest dodatkowo wzmacniany „normalnym” topnieniem lodu, a ponadto spływ opadowy w obrębie lodowca jest znacznie szybszy niż w terenie niezlodowaconym. Opadową powódź lodowcową spowodował np. opad na lodowiec Nigards (Norwegia) 91 mm deszczu w ciągu 6 godz. 14 sierpnia 1979 r. Wraz z ablacją rzędu 50 mm (e.w.) dziennie, przyczyniło się to do wielkiej powodzi w dolinie rzeki Jostedöla, z przepływem maksmalnym ponad 950 m/s (Haakensen i in., 1981