do uwolnienia człowieka od standaryzacji gustów i potrzeb, na dyskryminacji w wyborze dróg życiowego awansu, segregacji w środowiskach oddzielonych niezauważalnymi, lecz nieprzekraczalnymi barierami. W konsekwencji tego ataku kształtowała się postawa przez cześć socjologów i publicystów nazwana kontrkulturą. Kontrkultura w założeniach swych była otwarta. Inspiracji i rozwiązań szukała w różnych kierunkach. Orientacyjnie, ale w jakiejś mierze konsekwentnie, piętnowała konsumpcyjny model życia. Jednak w miejsce pogardy nie miała nic do zaoferowania; okrzyk <q>"Pod brukami waszych miast są plaże"</> był w wymowie dwuznaczny, proponował tylko inny wariant konsumpcyjnej postawy. Zwróciła się przeciw kulturze masowej, ale sama stała się jej sezonowym bohaterem. Okazało się, że