otworzono w 1824 roku, Teatr Wielki - w 1825) i w Petersburgu (także teatry Mały i Wielki).<br>Egzotyka rosyjska wyrastała z zupełnie odmiennej niż na Zachodzie sytuacji teatrów i aktorów. Za przykładem cesarskim teatry magnackie i dworskie nie tylko długo się utrzymywały, ale stanowiły podstawę życia teatralnego, także w wielkich miastach. Osobliwością była również sytuacja miejscowych aktorów - w ogromnej większości wywodzili się z chłopów pańszczyźnianych, mogli być dowolnie kształceni (czy: tresowani) przez właścicieli. Z chłopów pochodził także aktor najwybitniejszy, przyrównywany do słynnego Talmy, Michał Szczepkin; gdy już osiągnął sławę, w 1822 roku został wykupiony z poddaństwa, w rok później rozpoczął występy w