mrocznego wnętrza, ledwo rozświetlonego czerwoną łuną zachodnią. Poczuła tu dotkliwy i przejmujący zapach choroby. Na łóżku ledwo się rysował przykurczony kształt leżącego. Przez moment stała milcząc. Za oknem grały gdzieś wzniośle pasikoniki.<br>- Polek, Polek. Przyszłam.<br>Odwrócił się gwałtownie, prawie usiadł na łóżku.<br>- Kto? Kto? - krzyknął nienaturalnym głosem.<br>- Ja. No ja. Paćka.<br>Opadł z powrotem na poduszkę i nic nie powiedział. Podeszła ostrożnie na palcach, siadła leciutko na tym samym miejscu, gdzie przedtem Kajaki. Widziała tuż przed sobą suchy, energiczny zarys wychudłego policzka oraz trochę śmieszny, niezdarny nos chłopca.<br>- Wszyscy się bardzo martwią, że chorujesz... <br>- rzekła niepewnie i wstrzymała nagle oddech.<br>Na