i pod wiatr... On głową kiwa i mówi: "Na co mi zeszło... leczyć narkomana samobójcę". <br>Błysk zapałki. Twarz proboszcza zazłociła się na moment. Spojrzał na Hansa i uśmiechnął się jak grzesznik, pewny już pobłażliwości ojca duchownego. <br>Pierwsze loki anielskiego dymu pojawiły się na wysokości czoła plebana. "Chyba można zacząć rozmowę. Palacz znajduje się już poza sferą pierwszego dreszczu zmysłowego. Po rozkoszy smakuje teraz przyjemność". <br>- Z okna mego pokoju widziałem sad... Widzę, że oprócz pracy kapłańskiej ksiądz proboszcz ma jeszcze zielone hobby. <br>- Mam kilka jabłoni... <br>- Same jabłonie? Czy jakiś specjalny gatunek? Parsknie śmiechem pleban. Patrzy w oczy Hansa i potrząsa głową. <br>- Panie