kompozytorzy posługują się wyróżnioną uprzednio kategorią ekwiwalencji, tzn. równoważności struktury muzycznej, na poziomie nadrzędnych struktur tekstowych mszy, czyli części. Inaczej mówiąc, każdą część cyklu mszalnego traktują ekwiwalentnie (w porządku formy) w stosunku do innej części. Maliszewski, Wallek-Walewski, Machl, a zwłaszcza Palester, Maciejewski i Penderecki postępują jednak inaczej.<br>W Requiem Palestra, Maciejewskiego i Pendereckiego (częściowo również Maliszewskiego) trzon formy całej kompozycji tworzy Sekwencja. Wybrane, wewnętrzne struktury Sekwencji (u Maliszewskiego ponadto werset Hostias) stały się, przez ich wyodrębnienie ekwiwalentne, równoważne do głównych części mszy; czyli ich ekwiwalencja z porządku wewnętrznego, występującego w ramach Sekwencji, została przeniesiona muzycznie do porządku nadrzędnego, istniejącego w