zdań tylu mojemu przeciwnych, młody natenczas i dość z natury nieśmiały, powiedziałem sobie: ja głupi. I to mię zawracało z drogi, po której nieraz miałem ochotę iść dalej". Przedwcześnie zniszczony romantyk? Możliwe. W tym kontekście okaże się znamienna decyzja anonimowego druku dwóch „romantyzujących" artykułów: O poezji w ogólności („Pamiętnik Warszawski" 1815), potraktowanego przez J. Kleinera jako jeden z pierwiosnków romantyzmu oraz polemicznych Uwag nad Jana Śniadeckiego rozprawą „O pismach klasycznych i romantycznych" (tamże, 1819). Można podejrzewać, iż wydarzenia literackie z lat 1814-1816 tak a nie inaczej ukierunkowały talent młodego poety, czyniąc zeń klasyka jakby wbrew jego naturalnym