uśmiechnął się na to pobłażliwie. <br>- Jeżeli chcesz koniecznie (umiłowanemu aniołowi czegóż by w dobroci ojcowskiego serca nie ustąpił?), jeżeli chcesz koniecznie spróbować, to możesz kończyć tę ziemię tu oto, którą zacząłem budować. (Sądził Pan, że co dobrze zaczęte, to nie tak łatwo zepsuć.) A ja tymczasem przejdę dalej. <br>I przeszedł Pan Bóg w stronę ku północy, aby nowe tam ziemie ukształtować. Miało to być Proszowskie i Sandomierskie. Niedługo to wcale trwało (bo cóż dla Boga trudnego?), jak był z ziemiami tymi dwiema gotów. Zawołał tedy do anioła: <br>- Jużeś skończył swą pracę? <br>- Już! - odkrzyknął anioł. <br>- To chodź, przypatrz się moim ziemiom. <br>Anioł przyleciał