niepoważne są wasze kaprysy i idiotyczne pretensje co do jednostajności wyżywienia, bo to - zwrócił się znów do internowanych - żołnierze moi skarżą się, że za często otrzymują konserwy rybne. Jeżeli internowani - krzyknął nagle - nie tylko jedzą chętnie trzy razy na tydzień, ale chcieliby nawet co dzień, to wy nie możecie? Co? Paniczyki! Cóż to, w domu u mamy jesteście czy na wojnie? Ja z wami jeszcze porozmawiam inaczej - tu bluznął stekiem niemieckich przekleństw, których nikt nie rozumiał, i począł się zabierać do odejścia zostawiając internowanych oszołomionych zdumieniem, a żołnierzy w skrajnym przygnębieniu, gdy nagle Olek Lampion podrapał się w głowę i wykrzyknął