zniecierpliwiona długim oczekiwaniem na Karolka.<br>Zew ukochanej kobiety był zawsze dla Lesia rozkazem. Nie bacząc na nic rzucił się w jej kierunku, i następne pięć minut pomstujący zduszonym głosem Janusz zmuszony był poświęcić na wyplątywanie go z zaczepionych nogą przewodów elektrycznych oraz na mocowanie na nim na nowo zgubionego garbu.<br>- Panie Lesiu, do diabła! - nawoływała z gniewem Barbara. - Niechże pan pójdzie do Stefana i zobaczy, czy oni tam umarli! Karol miał przynieść benzynę!<br>- Skąd ci wezmę, z byka spadłeś?! Co ja, zastawę stołową ze sobą wożę czy co?! - warczał Stefan, rozjuszony wymaganiami Karolka. - Garnek i garnek...!<br>-Termos! Może masz termos?...<br>-Jaki