Są jednak podstawy do ostrożnego optymizmu.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Źródła optymizmu&lt;/&gt;<br>Mój optymizm opiera się na kilku przesłankach. Po pierwsze, cały czas trwają procesy emancypacyjne. W społeczeństwach nowoczesnych zdobywane są kolejne barykady na drodze do pełnego upodmiotowienia jednostki, odarcia jej z przypisania do narzuconych tradycją ról wynikających z płci, statusu zawodowego i społecznego. Patologie wolności uwidocznione w nadmiernym indywidualizmie są po prostu reakcją na nadmierną tradycjonalizację, ucieczką przed terrorem wspólnoty, wymuszającej na jednostce podporządkowanie sztucznym wartościom. Gdy pierwsze zachłyśnięcie odzyskaną w ramach emancypacji wolnością minie, istnieje szansa, jak pokazuje Taylor, na przechylenie wahadła w kierunku lepszej jakości samorealizacji. Ekspresja autentyczności nie będzie wówczas polegała