moje boleści.<br>ZOSIA<br>A tak bawiłaś się z nami i z tatusiem!<br>&lt;page nr=103&gt; WIDMO<br>W okropnych żyłam męczarniach.<br>KUZYN<br>A mnie się zdaje, że to wcale nie jest duch. Kuzynka żyje, ale jest zahipnotyzowana.<br>WIDMO<br>Nie mogę w przedmiocie tym nic powiedzieć. Nie mam swojego zdania.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Zamyka oczy&lt;/&gt;<br>ZOSIA<br>Mama śpi. Patrz Amelka.<br>KUZYN<br>&lt;hi rend="italic"&gt;wstaje, podchodzi do Widma i bierze je za rękę&lt;/&gt;<br>To jest bardzo niezwykły wypadek. A jednak ona jest widmem i tylko widmem. Ta ręka nie ma ciężaru. A może mi się to tylko wydaje.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Odchodzi od niej&lt;/&gt;<br>Czuję, że będę dziś strasznie samotny o dziesiątej.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Do dziewczynek&lt;/&gt;<br>Na