pracownia sławnego Fostera, ale coś kładka nadmiernie drga i "sprawę bada komisja".<br><br>&lt;tit&gt;Ciągłe niespodzianki&lt;/&gt;<br><br>Dyrektor zespołu muzeów Tate Nicholas Serota i jego współpracownicy postanowili - i to jest sedno sprawy - eksponować zgromadzone dzieła nie chronologicznie ani według szkół czy kierunków artystycznych, lecz pogrupować je w czterech wielkich działach, które nazwali tak: Pejzaż/Materia/Środowisko - Martwa Natura/Przedmiot/Życie-Akt/Działanie/Ciało. O czwartym za chwilę.<br>Taka metoda ekspozycji daje - jak podkreślają krytycy brytyjscy - okazję do skojarzeń, kontrastów i ciągłych niespodzianek. Z tych zestawień inteligentny widz może, jak sądzę, stworzyć sobie sam nowe dzieło, chociaż często są to zestawienia ryzykowne. "Nenufary" Moneta wiszą