sympatii do tego drugiego wariantu, że obydwie alternatywy są do przyjęcia.<br> Wartościowe jest w książce J. Sikory uwzględnienie dorobku niektórych polskich chemików. I tak kolejno: Jędrzeja Śniadeckiego (1768-1838), Zygmunta Mokrzeckiego (1865-1936), Ignacego Mościckiego (1867-1946), Stanisława Bretsznajdera (1907-1967), Ignacego Łukasiewicza (1822-1882), Jana Zeha (1817-1881), Stanisława Piłata (1881-1941), Wojciecha Świętosławskiego (1881-1968), Filipa Waltera (1810-1847), Marcelego Nenckiego (1847-1901), Leona Marchlewskiego (1869-1946), Kazimierza Funka (1884-1967), Atanazego Boryńca (1901-1963) i Marii Skłodowskiej-Curie (1867-1934). Z pewnością można by do tego wykazu dopisać wiele nazwisk, dobrze jednak, że chociaż te zostały uwzględnione. Nie