Teatrze Aleksandryjskim... w Aleksandryjce... Więc to wszystko... więc wszystko... pomyślałem, że wiele tajemnic musiało fermentować w głowie Jekatieriny... I te tajemnice, które tylko połowicznie (choćby w tym celu, żeby kogoś uśmiercić) dzieliła któregoś dnia, o którejś godzinie z kimś drugim... A wszystko się zrodziło z tego, że mówiliśmy, a właściwie Piotr mówił, że oni, że Rosjanie (i był to hymn na cześć Rosjan) nie kryją przed służbą swoich tajemnic, że wypowiadają je na głos, i mają w tym nieporównanie większą klasę... od nas... i tu mieliśmy na myśli, a właściwie Piotr miał - owe dobrze nam znane krakowskie intrygi... No, może nie