Nikomu nie przeszkadzał. Był kochany.<br> - W gruncie rzeczy trudno się dziwić Wiesiowi. Byłaś w ciąży, cieszył się na dziecko. Popatrz, nie przypuszczałyśmy, że to będzie Tosiek. Może dlatego on tak lubi psy?<br> - Może. Ale Atos to specjalny, jedyny pies. Nigdy go nie zapomnę. A Wiesław był chyba o niego zazdrosny.<br> - Pleciesz.<br> - Atos musiał być zawsze ze mną. Jak umierał, wyczołgał się spod łóżka i położył nam głowę na stopach. Tobie i mnie.<br> - Pamiętam. Miał wielki łeb, przytulił go do nas obu. Czy dlatego nigdy później nie chciałaś psa? Tosiek prosił wiele razy. Teraz jest duże mieszkanie i...<br> - Nie chcę. Po Atosie