metrowy dla sprawcy rozpadu rodziny, a użytkowanie pozostałych pomieszczeń wspólne.<br><br>Dla Krystyny, Joli i Kasi ten rażąco niesprawiedliwy podział i tak nie miał większego znaczenia, ponieważ wkrótce - w obawie o życie - uciekły z domu "tak, jak stały". Próba odzyskania rzeczy osobistych, podjęta w asyście pielęgniarki środowiskowej, zakończyła się ucieczką ostateczną. Po pierwsze, tatuś już wszystko sprzedał, a po drugie próbował je zarąbać siekierą. Kobieta z dziećmi rozpoczęła tułaczkę od schroniska do schroniska, nie przerywając pracy i walcząc o mieszkanie tak, jak jej radzono w instytucjach pomocy społecznej i urzędach odpowiedzialnych za gospodarkę mieszkaniową. Na nic zdały się starania o mieszkanie komunalne - teoretycznie