Edgara<br>Korbowski coś krzyczał. Tamtych, co ich prowadzili, zbito na kwaśne jabłko, a oni poszli z tłumem na barykadę i w kierunku ulicy Niesumiennych Chłopców. Ale co ja mówię, wszystko jest jak sen. Nasza kompania nie istnieje. Nowy rząd zniósł wszystkie prywatne przedsiębiorstwa. Tyle mamy, ile w bankach za granicą.<br> Podczas tego opowiadania albinosi wynoszą trupa Edgara na lewo<br>A te domy?<br>&lt;page nr=158&gt;<br> EWADER<br>Także własność społeczeństwa. Wszystko przepadło.<br> OJCIEC<br>Ciekawy jestem, czy mój przybrany wnuk też wypłynie.<br> nagle<br>No, panowie, ostatnia noc, może dziś nas zarżną bandyci, ale zabawimy się ostatni raz.<br> krzyczy<br>Janie!!<br> Jan we drzwiach<br>Rozłożyć stolik do kart