tu o okresie, gdy następowało przejście od dojrzałego do bardzo podeszłego wieku, co siłą rzeczy odbija się ujemnie na działalności naukowca. Wreszcie lata 1971-74 - to lata ciężkiej, nieuleczalnej choroby mojej żony, które zakończyły się jej zgonem w końcu 1974 r., a zarazem spowodowały poważne zaburzenia w stanie mego zdrowia. Pomimo tych przeszkód lata te nie były zmarnowane.<br> Momentem sprzyjającym wynikom mojej pracy był nadzwyczaj przychylny stosunek do mnie w uczelni - zarówno ze strony kierownictwa, władz partyjnych, jak i kolegów. Po otrzymaniu nominacji na kierownika Zakładu Historii Leśnictwa, który objąłem od 1958 r., od tegoż roku zostałem również mianowany dyrektorem Biblioteki Głównej