stołu operacyjnego, sanitariusz i siostra na rękach przenieśli chorą, a potem wózek usunięto. Chorej już dano zastrzyk morfiny-kofeiny-atropiny-kamfory, leżała przeto trochę otumaniona i tylko raz albo dwa westchnęła. Siostra przełożona zdjęła z niej koszulę, chora leżała przez chwilę naga, sanitariusz skierował promienie lampy socjalistycznej na sam brzuch. Potem białymi wiązadłami przywiązano ręce i nogi chorej do stołu, nad twarzą wzniesiono drucianą kratę, a na nią rzucono serwetę.<br>- Ja się boję! Panie doktorze! - jęknęła.<br>Z sąsiedniej sali szorujący ręce chirurg odpowiedział automatycznie:<br>- Głupstwo, głupstwo.<br>Wszystko szło z początku jak najlepiej - opowiadał potem medyk Rubiński - aparat funkcjonował bez zarzutu. Gdy