nie ma potrzeby dodawać jeszcze problemu niezrównoważonego Boga.<br><br>&lt;tit&gt; Znak sumienia&lt;/&gt;<br><br> O Newmanie mówi się często jako o sceptyku. I w pewnej mierze jest to słuszne. Niewielu myślicieli zdawało sobie sprawę, jak trudno jest przekonać innego człowieka do posiadanej przez siebie racji. Sceptycyzm Newmana dotyczył jednak ludzkiej mocy, a nie samej Prawdy i jej głosu. Cóż to bowiem za sceptyk, dla którego ze wszystkich faktów najoczywistszym było istnienie Boga. Od tego doświadczenia zaczęło się, można powiedzieć, życie duchowe przyszłego kardynała. Opisuje to w swej autobiografii "Apologia pro vita sua", gdzie stwierdza, że od samego początku cechowała go "nieufność do wszystkich zjawisk materialnych