mych oczach gołą dłonią wyciągnął rozpaloną podkowę z węgli...<br>- Czarodziej?<br>- Nie - zaprzeczył zza Pegaza Regis, dając dowód nieprzeciętnie czułego słuchu. - Czy to zresztą takie ważne, kto? Ciebie wszakże nie pytam o personalia.<br>- Jestem Cahir Mawr Dyffryn aep Ceallach.<br>- Dziękuję i pełen jestem podziwu - w głosie cyrulika zabrzmiała leciutka nutka szyderstwa. - Prawie nie znać nilfgaardzkiego akcentu w nilfgaardzkim nazwisku.<br>- Nie jestem...<br>- Dość! - ucięła Milva. - Nie czas spierać się i mitrężyć. Regis, wiedźmin czeka na ratunek.<br>- Nie przed północą - rzekł zimno cyrulik, patrząc na księżyc. - Mamy tedy chwilę czasu na rozmowę. Kim jest ten człowiek, Milvo? <br>- Ten człowiek - łuczniczka, rozgniewana nieco, ujęła się za