zbliża się niebezpieczeństwo, głośno uderzają pokrytym łuską ogonem w błotnisty brzeg.<br><br>&lt;tit&gt;Nocny chrobot&lt;/&gt;<br><br>Czekamy nadal, ale nic się nie pojawia. Robi się coraz ciemniej. Powoli zaczyna nas ogarniać rezygnacja. Choć przecież w porównaniu z poprzednimi obserwacjami i tak widzieliśmy dużo więcej. Czekamy nadal. Pod wodą znów pojawia się znajomy cień. Przecina wodę tym razem wzdłuż brzegu i wynurza się w tym samym miejscu. Po chwili wpatruję się w miejsce, gdzie powinien siedzieć. Nic. Nie odrywam jednak lornetki od oczu. Widzę, że coś się rusza - wreszcie bóbr zaczyna wędrować. Za chwilę dobiega nas odgłos charakterystycznego chrobotania. Nasz bóbr spokojnie zgryza sobie przybrzeżne