Zdaniem prof. Czyżewskiego, żaden korektor bez wsparcia foniatrycznego i logopedycznego nie jest w stanie uwolnić pacjenta od tej wady. Dopiero w połączeniu z innymi metodami leczenia daje szanse powodzenia terapii. Zawsze może on jednak służyć jako proteza mowy. - Osoba jąkająca się powinna codziennie dwadzieścia minut głośno rozmawiać, korzystając z urządzenia. Przećwiczone wypowiedzi należy już bez aparatu powtarzać trzy, pięć razy dziennie. Dzięki korektorowi mowa jest bardziej płynna, co pozwala na przykład na swobodną odpowiedź na lekcji. Pacjent nabiera pewności siebie, zaczyna wierzyć, że pokonanie problemu jest w zasięgu jego możliwości. Skuteczność terapii zależy od motywacji danej osoby - mówi prof. Bogdan Adamczyk