ma nic ze sprytu Homerowego bohatera: to on przecież mówi sławny monolog "o nierządnym królestwie i zginienia bliskim".<br>Wreszcie Kasandra i Chorus - choć nie uczestniczą w konflikcie, autor przyznał im role w swym zamyśle najważniejsze: rezonerów i komentatorów. Odprawa nie zajmuje się charakterami i namiętnościami, wypełniona jest żywiołem dialektyczno-retorycznym. Przeważa tu funkcja pouczania, przekonywania i ostrzegania. Związek Chóru z przebiegiem akcji jest luźny. W tym względzie Kochanowski nie posłuchał zaleceń Arystotelesa, lecz poszedł za praktyką Eurypidesową. Pieśni mają wartość autonomiczną i tłumaczą się poza tekstem tragedii ("Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie" jest przecież pieśnią czternastą ksiąg wtórych). Chór jest statyczny