pojął za nową żonę osiemnastoletnią córkę wodza Nurzajów spod Kandaharu, wyjechał z nią do Peszawaru i na dobre zapomniał o polityce.<br>W południowej prowincji Helmand władzę przejęli pobożni mułłowie, bracia Rasul i Dżafar Achundzade, którzy wszystkim wieśniakom kazali siać mak i w mgnieniu oka przerobili swoje włości na narkotykowy folwark. <br>Pustynny Kandahar natomiast, dokąd niegdyś arabscy szejkowie jeździli na polowania z sokołami, stał się stolicą zbrodni i występku, nieuznającą żadnej władzy i żadnego prawa.<br>Najsławniejszy z kandaharskich rzezimieszków, szczerbaty nożownik Szafigh, najpierw zmienił imię na mniej pospolite Gul Agha, a potem, zazdroszcząc chwały Massudowi, Abdulowi Haqowi, a przede wszystkim Ismaelowi Chanowi