dopiero tam zjada.<br><br>&lt;tit1&gt;Coraz rzadszy&lt;/&gt;<br>Pierwszym Europejczykiem, który opisał &lt;orig&gt;niełaza&lt;/&gt; plamistego w swych zapiskach z 1841 r., był &lt;name type="person"&gt;John Gould&lt;/&gt;. Posiadany przez niego okaz tego gatunku, schwytany w Nowej Południowej Walii, był ostatnim osobnikiem upolowanym w tej części kraju. W Wiktorii obserwowano go po raz ostatni w roku 1857, w &lt;name type="place"&gt;Queensland&lt;/&gt; w latach 1884-1907. Na początku naszego stulecia &lt;orig&gt;niełaz&lt;/&gt; plamisty zniknął z terenów wybrzeża Zatoki Rekinów. W początkach europejskiej kolonizacji jego zasięg obejmował około 70% kontynentu australijskiego. Dziś jest ograniczony do południowo-zachodniej części Australii obejmującej około 5% pierwotnego zasięgu występowania. Przyczyny takiego spadku liczebności są wielorakie: wycinanie lasów, konkurencja