w domu. Pan Jerzy pobiegł do drzwi znajdujących się z tyłu domu, ale i te były zamknięte. Próbował szerzej otworzyć okno kuchenne, jednak uniemożliwiły mu to wydobywające się stamtąd kłęby czarnego duszącego dymu. Jeszcze raz podbiegł od frontu i wtedy usłyszał płacz dziecka. Bardzo blisko, tuż za drzwiami.<br>&lt;q&gt;- Rany Boskie! Rany Boskie!&lt;/&gt; - powtarzał rozglądając się bezradnie, jakby ze strony krzewów i kwiatów rosnących w ogrodzie oczekiwał pomocy. Nagle spostrzegł kilka wielkich kamieni, którymi obłożony był jeden z klombów. Chwycił kamień, z całej siły zamierzył się w okno, znajdujące się najbliżej drzwi i wybił szybę.<br>Teraz już bez trudu, lekko tylko kalecząc sobie