niepowodzenia - osłabienie własnej pozycji. Z kolei polityk, który przykłada dużą wagę do celów politycznych, jest nierzadko gotów zaryzykować poświęcenie celów merytorycznych, a w skrajnych wypadkach - z góry spisać je na straty. Taki osobnik uprawia politykę dla polityki albo inaczej - czystą politykę. Program się nie liczy, liczy się trwanie w polityce. Relatywne znaczenie przypisywane wymienionym celom i związane z tym różnice w skłonności do podejmowania ryzyka pierwszego i drugiego rodzaju zależą od tego, jak dany polityk w ogóle traktuje działalność polityczną. Jeżeli jest ona dla niego życiowym zajęciem, jeśli wypadnięcie z polityki oznaczałoby życiową degradację, to - z natury rzeczy - waga celów merytorycznych