pozwala uznać zalety stylu, który był przystępny dla czytelnika i mógł wzbudzić jego zainteresowanie poruszanymi w tekście zagadnieniami.<br>Recenzenci: &lt;au&gt;Stanisław Grzybowski&lt;/au&gt;, &lt;au&gt;Tadeusz M. Nowak&lt;/au&gt;<br>&lt;gap&gt;.&lt;/div&gt;<br>&lt;page nr=166&gt;.<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;KOMUNIKATY&lt;/tit&gt;<br>&lt;au&gt;Eugeniusz Nurowski&lt;/au&gt;<br>(Warszawa)<br><br>&lt;tit&gt;SUSZARNIA JANA HORODECKIEGO&lt;/tit&gt;<br> &lt;intro&gt;Schyłek XVIII i początek XIX w. to okres powstawania wielu nowych koncepcji, powiązań i wzajemnych oddziaływań różnych dyscyplin naukowych. Reperkusje tego stanu rzeczy obserwujemy również na ówczesnych ziemiach polskich. Powstałe w 1800 r. w Warszawie Towarzystwo Przyjaciół Nauk sięgające swoją działalnością znacznie szerzej, na wszystkie trzy zabory i do ośrodków naukowych za granicą, chętnie przyjmowało, analizowało, oceniało, a nawet publikowało różne rozprawy naukowe. Do Towarzystwa zwrócił się również Jan Horodecki