bombowców. Panika była ogólna i niepohamowana. Wielka wyprawa Luftwaffe rozpadła się w bezwładne części jak ciało trędowatego.<br><br>Dokonała tego nie tylko brawura osiemnastu Hurricanów atakujących bezpośrednio bombowce, lecz przede wszystkim owych sześciu myśliwców Paszkiewicza i Henneberga, którzy przez kilkadziesiąt sekund - decydujących dla bitwy sekund - wstrzymywali i dezorganizowali całą nieprzyjacielską osłonę. Rezolutne postanowienie porucznika Paszkiewicza, by we właściwej chwili uderzyć na Messerschmitty, i śmiałe wykonanie tej decyzji były jak ziarna piasku rzucone w tryby olbrzymiej maszynerii: rozprzęgły jej koła.<br><br>Po rozbiciu wyprawy, a tym samym jej unieszkodliwieniu, nastąpił drugi, końcowy okres walki, mianowicie pościg i tępienie uciekającego wroga. W pogoni brały udział