miejsca poświęciła matce, którą uwielbiała za dobroć, rozsądek, wesołość, urodę i wdzięk. Z pewnym żalem mówiła o swoim oddaleniu od domu rodzinnego. Mimo życzliwego otoczenia czuła się u Szymanowskich osierocona. Była szczęśliwa podczas wakacji na zjazdach rodzinnych w Wyczułkach. Powrót do domu w Warszawie w 1811 r. przywitała z radością. Rozpoczynał się dla niej nowy etap życia. Zamknął się bezpowrotnie okres edukacji francuskiej na rzecz wychowania patriotycznego, następował okres intensywnej pracy samokształceniowej i dokonywał się proces reorientacji ideowej. A działo się to pod wpływem matki oraz jej kulturalnego i mądrego otoczenia. Tak o tym pisze: „Ona [matka] tedy mię nauczyła