coś połamanego. Widać było tylko, że żyje, bo oddycha. Asystent pobiegł szukać lekarza. Na mostku przejął wachtę starszy oficer, pozostawiając kapitana pod opieką nawigacyjnego. (s. 146)<br> Kapitan otworzył oczy. Miał minę człowieka wielce strapionego. - Ma pan kapitan coś połamanego? - spytał nawigacyjny.<br> - KochAAAny mój, mnie się nic złego stać nie może. Rozzuchwalony niepowodzeniem akcji kapitana, nawigacyjny powiedział:<br> -No i trzeba było panu kapitanowi narażać się na coś podobnego? Przecież od momentu przejścia pana kapitana na statek starszy oficer meldował panu, że ten statek nie przepuści żadnej fali, żeby się w nią nie zaryć, i załodze zabronione jest przebywanie na dziobowym pokładzie nawet