czoło Spartakusa wygładziło się. W oczach rozlał się pogodny blask.<br>- Nie. Nie możemy ich odpędzić. Dla kobiet z małymi dziećmi opróżnić wozy taborów. Można wyrzucić niepotrzebny sprzęt.<br>- Tak jest! - krzyknął prężąc się Polluks i zawrócił w galopie.<br>Spartakus jeszcze raz spojrzał na miasto, westchnął i lekko poklepał konia po karku. Rumak zarżał i ruszył stępa obok kolumny.<br> Nowego my świata obrońce,<br>Nie straszny nam ból ani znój...<br> - płynęły dalsze słowa pieśni.<br><br>&lt;tit&gt;ZDRADA KORSARZY&lt;/&gt;<br>Rokowania z korsarzami przewlekały się. Już właściwie doszło do porozumienia - zgodzili się dostarczyć ustaloną liczbę statków, gdy nagle cofnęli się. Za tę samą liczbę czterorzędowców, trójrzędowców i "myszek