musiały przenosić je nocą przez szosę. To były prawie głazy, a cała tama miała strukturę warstwową - najpierw było błoto, dalej gałęzie i wyżej kamienie, później znów warstwa błota itd.<br><br>&lt;tit&gt;Inżynierowie, drwale i rolnicy&lt;/&gt;<br><br>Wreszcie ciekawość bierze górę. W pewnym momencie wydaje się nam, że odgłosy chrupania dochodzą z naszego brzegu. Ryzykując spłoszeniem zwierząt, zbliżamy się do ogromnego głazu stojącego nad samą wodą. Nic nie widać, tylko nadal słychać głośne zajadanie. Przyglądamy się całej okolicy - z tego miejsca jest dużo lepsza widoczność. Na niewielkiej jakby grobli uwitej ze ściętych wierzbowych konarów siedzi bóbr! Odsłonięty, nie skryty pod gałęziami. Po prostu siedzi nad