Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Tygodnik Podhalański
Nr: 6
Miejsce wydania: Zakopane
Rok: 1999
Tytuł: Tygodnik Podhalański
Nr: 6
Miejsce wydania: Zakopane
Rok: 1999
i Józefowi Babiczowi z Wróblówki.
Anna Słodyczka
Koniec wojny na Podhalu
W trzech kolejnych numerach opublikujemy wspomnienia Anny Lewickiej-Kowalskiej, którą losy rzuciły w styczniu 1945 roku na Podhale.
Wojna trwała już piąty rok, piąty rok życia w ustawicznym zagrożeniu, a równocześnie nadziei na rychły koniec okupacji. Dogasanie potęgi III Rzeszy czuło się już w powietrzu. Równocześnie coraz silniej dawał o sobie znać niepokój, co przyniesie owo oczekiwane "wyzwolenie". Spoza wschodniego frontu nie docierały do nas żadne wiadomości. Jedno było pewne - skończy się koszmar okupacji. Chcieliśmy wierzyć, że powróci wolna Polska taka, jaką pamiętaliśmy sprzed 1939 r. Tylko taka nadzieja pozwalała
Anna Słodyczka
Koniec wojny na Podhalu
W trzech kolejnych numerach opublikujemy wspomnienia Anny Lewickiej-Kowalskiej, którą losy rzuciły w styczniu 1945 roku na Podhale.
Wojna trwała już piąty rok, piąty rok życia w ustawicznym zagrożeniu, a równocześnie nadziei na rychły koniec okupacji. Dogasanie potęgi III Rzeszy czuło się już w powietrzu. Równocześnie coraz silniej dawał o sobie znać niepokój, co przyniesie owo oczekiwane "wyzwolenie". Spoza wschodniego frontu nie docierały do nas żadne wiadomości. Jedno było pewne - skończy się koszmar okupacji. Chcieliśmy wierzyć, że powróci wolna Polska taka, jaką pamiętaliśmy sprzed 1939 r. Tylko taka nadzieja pozwalała
i Józefowi Babiczowi z Wróblówki.<br><au>Anna Słodyczka</></><br><br><div type="art"><br><br><tit>Koniec wojny na Podhalu</tit><br><br>W trzech kolejnych numerach opublikujemy wspomnienia Anny Lewickiej-Kowalskiej, którą losy rzuciły w styczniu 1945 roku na Podhale.<br>Wojna trwała już piąty rok, piąty rok życia w ustawicznym zagrożeniu, a równocześnie nadziei na rychły koniec okupacji. Dogasanie potęgi III Rzeszy czuło się już w powietrzu. Równocześnie coraz silniej dawał o sobie znać niepokój, co przyniesie owo oczekiwane "wyzwolenie". Spoza wschodniego frontu nie docierały do nas żadne wiadomości. Jedno było pewne - skończy się koszmar okupacji. Chcieliśmy wierzyć, że powróci wolna Polska taka, jaką pamiętaliśmy sprzed 1939 r. Tylko taka nadzieja pozwalała
