jak zauważa Kmita (1976, s. 97): "(...) społecznym, względnie trwałym kontekstem obiektywnym tej praktyki i przez dłuższy okres występuje w roli samodzielnego Ťsędziegoť dalszych wyników badawczych".<br><br>Jest tak, aż do pojawienia się nowych zapotrzebowań ze strony praktyki społecznej, które nie są zaspokajane przez rezultaty badawcze uzyskiwane na gruncie dotychczasowego stanu społecznej SM.<br><br>Zajmijmy się teraz opisaniem struktury SM, która decyduje o jakości "filtru metodologicznego" ingerującego w obieg informacji przedstawiony w rozdz. 2. na rys. 2.3.<br><br>To, co przede wszystkim charakteryzuje badacza, to jego wiedza na temat badanego obiektu. Powinien on umiejętnie posługiwać się "obowiązującym" w danej społeczności badaczy kanonem teorii naukowych