z Chilijką, kobietą wyjątkowej urody i dobroci. Wiedziony dyplomatyczno-dziennikarską ciekawością, zapytałem Marię Veronikę de Ahlers, czym się zajmuje. Odpowiedziała skromnie, że nie pracuje, zajmuje się dziećmi, zarówno swoimi, jak i cudzymi, pomagając biednym, których w Chile nie brak. Zacząłem rozpytywać dokładniej i okazało się, że Veronica jest działaczką Stowarzyszenia Salezjanek, zaangażowaną w działalność filantropijną.<br> Pytania moje nie były bezinteresowne. Od dawna szukałem możliwości wyjścia poza salony i urzędy, zapoznania się z życiem miejscowej biedoty. Ambasador z tytułu swojego urzędu, środowiska i kontaktów przebywa na ogół wśród osób zamożnych, a w każdym razie dobrze sytuowanych. Obowiązki ani zaproszenia nie prowadzą go