dowodzenia swego - stwarza ona nieograniczone możliwości skompromitowania każdego w gruncie rzeczy zawodu czy nawet warstwy społecznej.<br>Johnson żywi szczególną urazę do "świeckich intelektualistów, szczególnie tych, u których można się &lt;orig&gt;dopatrzeć&lt;/&gt; (zresztą w sposób dowolny) "lewicowości".<br>Ale na podobnej jak zastosowana przez niego zasadzie można zdemaskować &lt;orig&gt;nieobyczajność&lt;/&gt; i "monotonną - jak u Sartre'a - głupotę" "Artystów", "Filozofów", ba, nawet księży, nie mówiąc już o owym tak przecież cenionym "tłumie przechodniów", szczególnie gdy jego przedstawicieli dobierze się (jak intelektualistów) "nieprzypadkowo".<br>Można by więc ułożyć całą serię dowodzącą, iż dla pogardzanej i krzywdzonej przez geniuszy ludzkości najlepszym rozwiązaniem byłoby właściwie, gdyby każdy, kto nie jest moralnie