której wolność pojawia się zarówno jako źródło, jak i jako cel ewolucji ducha obiektywnego. Wybitnie antropologiczny sens ma ta sprawa w egzystencjalizmie. Wolność leży głębiej niż wola, głębiej niż rozum, głębiej nawet niż sam człowiek. Ona jest "racją" uczłowieczenia człowieka. Wybrać własną wolność, to stać się człowiekiem autentycznym - będzie mówił Sartre. <br>Ogólny kontekst problemu wolności sięgał - jak widać - w rozległe i niekiedy daleko od siebie leżące dziedziny filozofii, nauki, politycznej praktyki. A jaki był jego teoretyczny rdzeń? Jakie było jego z teoretycznego punktu widzenia fundamentalne pytanie?<br>Wydaje mi się, że pytanie to dałoby się sformułować następująco: co jest istotą tej wolności